My pedagodzy z ZNPO, pracując z dziećmi i z młodzieżą z niepełnosprawnością intelektualną, widzimy w niej przede wszystkim młodych ludzi, których trzeba przygotować do życia. Uczymy ich akceptacji samych siebie i innych osób z niepełnosprawnościami, ale staramy się także uświadomić im realia życia codziennego w społeczeństwie i wynikające z tego przejawy dyskryminacji. Podejmując każde, nawet najmniejsze działanie, kierujemy się zawsze dobrem i komfortem naszych uczniów. Podczas zajęć lekcyjnych, warsztatów, wyjść do muzeów, teatrów czy kin, a także przez udział w wycieczkach i zawodach sportowych, uczymy uczniów empatii do drugiego człowieka oraz pełną akceptację jego niepełnosprawności. Codziennie kładziemy ogromny nacisk na równość i razem staramy się pokonywać bariery codzienności burząc poczucie niesprawiedliwości.

Przypadający właśnie 5. maja Dzień Walki z Dyskryminacją, powinien stać się szczególną okazją do refleksji nad sytuacją osób z niepełnosprawnościami oraz nad podejmowanymi na co dzień działaniami, których celem jest zapewnienie osobom z niepełnosprawnościami możliwości korzystania z przysługujących im praw i wolności na zasadzie równości z innymi. Dzisiejszy dzień to znakomita okazja na uważne wsłuchanie się w postulaty osób z niepełnosprawnościami, szczególnie dotyczące barier, na które napotykają się w codziennym życiu. Dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność ma miejsce, kiedy osoba z niepełnosprawnością traktowana jest gorzej, kiedy jakieś przepisy lub kryteria stawiają w niekorzystnej sytuacji właśnie takie osoby. Jako dyskryminację uważa się także wszelkie niepożądane działania, których skutkiem lub celem jest naruszenie godności osoby i stworzenie onieśmielającej, wrogiej, czy upokarzającej atmosfery.

Ogromnie smutne jest to, że w XXI wieku, o prawo do szacunku, godności, tolerancji, akceptacji i równości wciąż tak głośno trzeba się upominać