„Stół jako przestrzeń, która łączy…” to projekt artystyczno-terapeutyczny organizowany w Zespole Niepublicznych Placówek Oświatowych Niepublicznej Szkole Podstawowej Specjalnej im. O.A Kordeckiego w Częstochowie w dniach 1-10 kwietnia 2025 roku. Pomysłodawcą i organizatorem projektu była Anna Glińska-Kupczyk.
Projekt trwał 7 dni, podczas których odbyło się 12 warsztatów artystyczno – terapeutycznych skoncentrowanych wokół stołu. Celem projektu było stworzenie przestrzeni sprzyjającej dialogowi, zrozumieniu i budowaniu więzi międzypokoleniowej przez wspólne działania artystyczne i terapeutyczne. Do projektu autorka zaprosiła 12 przyjaciół, pedagogów, artystów i terapeutów. Tematem przewodnim zajęć stał się stół.
Relacja dzień 1.
Relacja dzień 2.
Relacja dzień 3.
Relacja dzień 4.
Relacja dzień 5.
Relacja dzień 6.
Stół to mebel o głęboko zakorzenionej symbolice w kulturze ludzkiej. Choć na pierwszy rzut oka jest to jedynie przedmiot użytkowy, jego znaczenie wykracza daleko poza funkcje praktyczne. Stół pełni rolę miejsca spotkań, wymiany myśli i wspólnego działania.
To przestrzeń, która łączy ludzi, zacieśnia więzi i tworzy wspólnotę. Stół działa jako symbol jedności, przyjaźni i porozumienia w różnych kontekstach społecznych.
Jednym z najważniejszych miejsc, gdzie stół pełni kluczową funkcję łączącą, jest rodzina. W wielu domach stół, szczególnie ten w kuchni lub jadalni, jest sercem codziennego życia.
To przy nim zasiadają wszyscy członkowie rodziny, aby spożywać wspólne posiłki, rozmawiać o minionym dniu, dzielić się radościami i troskami. Wspólne jedzenie przy stole buduje poczucie bliskości i wspólnoty, umacniając więzi rodzinne. Nawet w czasach, gdy technologia odgrywa ogromną rolę w życiu codziennym, tradycja zasiadania przy stole pozostaje silna, symbolizując więź międzyludzką, której nie zastąpi żadne urządzenie.
Stół to także miejsce, gdzie ludzie spotykają się, aby prowadzić rozmowy – zarówno te codzienne, jak i te o kluczowym znaczeniu. Może to być stół, przy którym omawiane są strategie ważne dla rozwoju, lub stół negocjacyjny, przy którym staramy się dojść do porozumienia w trudnych kwestiach. To przy stole odbywają się rozmowy, które mogą zmieniać bieg historii. W tradycjach dyplomatycznych stół był zawsze symbolem dialogu,
a sam akt zasiadania do stołu oznaczał chęć współpracy i znalezienia rozwiązania wspólnych problemów.
W kulturze i religii stół często odgrywa centralną rolę jako miejsce jednoczące ludzi.
W chrześcijaństwie istotnym symbolem jest Ostatnia Wieczerza, podczas której Jezus Chrystus zgromadził swoich uczniów przy stole. Eucharystia, której symbolem jest chleb
i wino spożywane przy ołtarzu, również nawiązuje do tej wspólnej przestrzeni, która łączy wiernych we wspólnocie religijnej. W innych religiach i tradycjach kulturowych także można znaleźć podobne przykłady – na przykład w judaizmie stół szabatowy, przy którym gromadzi się rodzina na wspólny posiłek w piątkowy wieczór, ma wyjątkowe znaczenie symboliczne
i duchowe.
Współpraca to kolejny aspekt, w którym stół odgrywa kluczową rolę. W pracy zespołowej stół stanowi przestrzeń, gdzie ludzie dzielą się pomysłami, tworzą projekty
i realizują wspólne cele. To miejsce, gdzie różne perspektywy mogą się spotkać, by wypracować wspólne rozwiązanie. Wspólna praca przy stole wzmacnia relacje międzyludzkie i pozwala na efektywne wykorzystanie różnorodnych umiejętności i doświadczeń. Komunikacja, przyjaźń wzajemne relacje pozwalają wciąż na więcej. Tym razem też udało nam się stworzyć coś wspólnego i z całą pewnością mogę podkreślić, że wielkiego – zrobiliśmy to razem dla przyjaźni i dla dzieci. W świecie, w którym tempo życia często nie pozwala na prawdziwe spotkania, stół pozostaje jednym z ostatnich bastionów wspólnoty. Coraz częściej stół pełni również funkcję terapeutyczną i twórczą – staje się miejscem wspólnego rysowania, szycia, tworzenia, zabawy czy rozmów. W naszym projekcie artystyczno-terapeutycznym
z udziałem młodzieży, artystów oraz terapeutów stół sprzyjał dialogowi międzypokoleniowemu. Dał przestrzeń do współpracy oraz wzajemnego słuchania – bez telefonów i pośpiechu, z uważnością. W świecie cyfrowym, gdzie relacje bywają powierzchowne, stół staje się oazą prawdziwego kontaktu. Uczy cierpliwości, szacunku do drugiego człowieka, pozwala być „tu i teraz” – razem, choć jesteśmy tak różni.
Nieoceniony wkład w projekt włożyli zaproszeni goście:
dr hab. prof. ASP Joanna Banek (ASP Kraków), dr Jolanta Kuśmierska ( ASP Kraków), prof. Zdzisław Wiatr (UJD Częstochowa), mgr Anita Grobelak (Częstochowa), mgr Włodzimierz Półrolniczak (PSONI Częstochowa), mgr Katarzyna Czerniejewska (Częstochowa), mgr Aneta Szoltis- Mencina (Częstochowa), dr hab. prof. AJD Krystyna Szwajkowska (UJD Częstochowa), dr hab. Marek Sibinsky (Uniwersytet Ostrawski, Ostrawa, Czechy), mgr Ewa Migalska (Częstochowa ZSS nr 28), dr Żaneta Wojtala (UJD Częstochowa), mgr Aneta Siwecka (Częstochowa dogoterapeuta).
To oni okazali wielkie serce Uczniom Naszej Szkoły, pobudzili radość tworzenia. Sprowokowali swoim działaniem relacje pełne ciepła i dobra przy wspólnym stole. Dzięki wielkiemu wsparciu Dyrekcji Szkoły ZNPO Pani Grażyny Biesiekierskiej mogliśmy być twórcami tak ważnego wydarzenia.
